Contentcuratie: de zeepbel van de communicatie?
Contentcuratie: opeens hoor je de term overal. Onmisbaar voor je online zichtbaarheid. Wat kun je ermee? Heel wat als je een kleine organisatie bent met weinig middelen voor communicatie en marketing. Voor elke andere organisatie dreigt de valkuil van overspannen verwachtingen.
2 juni 2014 – Het eerste boek over dit fenomeen is er al: Curation Nation van Steve Rosenbaum. Hij beschrijft contentcuratie als nieuwe magie van de ‘connected world’. Zoals veel hypes gaat ook die van contentcuratie gepaard met de hijgerigheid die we nog kennen van de financiële zeepbel.
Kennisleiderschap
De belofte van contentcuratie is kennisleiderschap. Het stelt organisaties in staat om kennis te verzamelen en te delen. Hiermee creëren organisaties waarde voor hun doelgroepen die leidt tot kennisleiderschap in de markt. Natuurlijk is er ook aandacht voor het waarom, maar die blinkt niet uit in diepgang. De meeste informatie gaat over praktische toepassingen van contentcuratie.
In werkelijkheid is contentcuratie de online versie van de knipselkrant. Er is technologie ontwikkeld om in een paar tellen alle online content over een bepaalde onderwerp te traceren, te bundelen en binnen te halen. Hoe nauwkeuriger de zoekopdracht, hoe beter de kwaliteit van de verzamelde content. De nodige toeters en bellen, zoals sentimentanalyse, maken een nog scherpere selectie mogelijk.
Met een beetje knippen en plakken voegen organisaties dagelijks intelligente kennis toe aan hun websites en doen alsof ze de wijsheid in pacht hebben. Net zoals een driesterrenrestaurant dat in plaats van zelf te koken, de maaltijden laat aanrukken door een cateraar.
Opkomst van platforms
Toch is lacherig doen over contentcuratie misplaatst. Het fenomeen is net zo onomkeerbaar als de klimaatverandering, en ook daar moeten we mee leren omgaan. In sneltreinvaart komen er apps beschikbaar die organisaties in staat stellen om content te publiceren. Flipboard is een van de bekendste. Nieuwe initiatieven zijn Facebook Paper, ScoopIt en Summly.
Mag dat allemaal, dat gesleep met content? Jazeker. Europese rechters hebben begin dit jaar de deur opengezet voor de digitale nieuwsvoorziening van organisaties. Verwijzen naar content via een url valt niet meer onder schending van het auteursrecht. Zolang je het maar niet zelf opschrijft, mag je andermans content naar hartelust gebruiken.
Contentcuratie: thought leader of knipselkrant?
Zo kan zelfs de kruidenier een kennisinstituut worden. Maar word je hierdoor thought leader, zoals de grote belofte luidt? Nee. Al die interessante content die je doorplaatst mist een eigen, organisatiespecifiek geluid. Daardoor dreigt een hoog Nu.nl-niveau van die kennis.
‘Maar zorg dat je naast al die expertise ook je eigen, authentieke geluid laat horen.’
Moeten we het dan maar niet doen? Nee, want kennis delen is de nieuwe norm in communicatie. Zonder het tonen van deskundigheid verword je tot een organisatie zonder inhoud en betekenis. Contentcuratie helpt om in die wereldwijde berg van informative de kennis te vinden die past bij jou.
Maar zorg dat je naast al die expertise ook je eigen, authentieke geluid laat horen. Wat voeg jij toe aan al die wijsheid die je uitstort over je online bezoeker? Hoe heb jij je klanten geholpen, welk verschil maak jij? Deze informatie kan uitsluitend uit je eigen koker komen.
Contentcuratie is noodzaak aan het worden. Maar zonder content-creatie blijft het een boterham zonder beleg: het vult zonder dat het smaakt.
Dit artikel verscheen eerder op MarketingTribune.